Ay ışığında karlı dağların seyrine doyum olmaz. Gündüzleri güneş ısısıyla çözülen, yumuşayan kar, geceleri sertleşir ve buz tutar. Sivri tepeler bir ayna gibi ışıldar. Ay ışığında seyrine doyum olmaz bu dağların, ama sıcak bir evin penceresinden seyredebilirseniz… Sığınacak bir eviniz yoksa ve dağlarda kalmaya mecbursanız, çektiğiniz sıkıntılar size bu güzellikleri fark ettirmez.
Yaralı Serçe, Yıldırım Reis ve beraberinde dağlarda bağımsızlık mücadelesi veren Kerim’in gösterdiği kahamanlıkların hikayesi…Arka Kapak Yazısı
Çocukluğumda tanıdım. Yaralı Serçe'yi. Bizden biriydi. Biz kimiz sorusunu o zamanlar sordum kendime. Bu topraklarda ötekileştirilendik. Vebalıydık. Cüzzamlıydık. Dini, geleneği ve geçmişi örsleyen, geleceği pozitivizmin (akılcılığın) kucağında arayan entellüktellerin, yönetici kadroların tırpanladığı, ötekileştirdiği nesillerdik. 28 Şubatları gördük. Her gün tvlerde dine küfredildiği, aşağılandığı zamanlara şahit olduk. Hepsini yazdık karakaplı defterimize, not ettik.
En çokta Kerim'in Moskof köpeklerine karşı silah alıp dağa çıkışını sevdim. Yokluğun ve çocukluğun içerisinde var olmasını sevdim. Yaralı Serçe'nin hocası, babası gibi sevdiği Yıldırım Reis'in kararlığını ve Allah'a karşı itimatını sevdim. Bastırılmış, susturulmuş ötekiliğimizin içinde bağıran, çağıran, bende varım diyen yanımızı temsil ettiği için kitabın yazarını sevdim.
Küçükken Yaralı Serçe ve Nur Dağındaki Çocuk kitaplarını belki 10'larca defa okumuşumdur ve bana hep yukarıdaki düşünceleri ve duyguları yaşatmıştır. Bugünlerde hafızasını yitirmiş genç nesillerin nereden geldik, kimiz sorularına karşılık okumaları gereken bir kitap.
Yaralı Serçe acımasız Sovvetler'e karşı Afkanistanda genç, yaşlı, kadın , çocuk, çocuk; bir toplumun var olma mücadelesini anlatır. Türkiye'den çok uzaklarda bir coğrafyayı anlatsada aslında bizi anlatır. Ne kadar ötekileştirilsekte bu toprakların asıl sahibinin canını, malını her şeyini veren insanların olduğunu anlatır.
Canat'ın çocuk kitaplarının hemen hemen tamamını okudum. Dil ve anlatım yönünden başarılı bulduğum biri. Gereksiz bilgilerle doldurarak olay akışını zedelemiyor. Vermek istediğini olay akışı içerisinde karakterler üzerinden duygu bulaşması yaparak okuyucuya iletiyor. Kitabın "macera" denilen akışkan bir türde yazılması çocukların bir çırpıda kitabı okumasın sağlıyor.
Yaralı serçe, Nur Dağındaki Çocuk kitabının devamı niteliğinde. Okumak isteyen öğrenciler iki kitabı birlikte peşe peşe okumalı. Kitabın yazıldığı dönem dikkate alındığında yazar bilinçli bir şekilde bilinmeyen kelimeler konusuna özen göstermiş. kitabın içerisinde çok fazla bilinmeyen kelimeler yok.
Televizyonun ve kitle iletişim araçlarının çocuklarımızı esir alıp kendi gerçekliği içerisinde yaşatmaya başladığı bir dönemde hafıza tazelemesi konusunda okutulması gereken önemli bir kitap.
Nasihat edici ve ögüt verici geleneksel anlatım yönleri var. Yazar hiçbir ayrıntıyı ve olayı kendiliğine bırakmamış, rasgelelik yok. Okuyucu kitabı bitirdikten sonra yazarın vermek istediği mesajları düşünce olarak yüklenmesede, duygusal yüklenmelerle alıyor. Kitap yazılma amacına hizmet etmiş, kurgulanma amacıyla örtüşmüş.
Çocuklarımızın apartmanlardaki sıkışık, buhranlı havaları solumasının dışında anlam , hayal dünyasında başka coğrafyalara başka düşüncelere yürümesini istiyorsak, kitabı okuma listemize eklemeliyiz.
Kitabın hitap ettiği kitle : 4. 5. 6. sınıflar.
ÖĞRENCİYE NOT: Aksiyon dolu küçük bir çocuğun ne gibi zorlukların altından kalkabileceğini görmek isterseniz mutlaka okumalısınız.
VELİYE NOT: Her tür yabancı madde kullanımının arttığı, çocuk büyütmenin iyiden iyiye zorlaştığı bir dönemde. tarihi, dini unsuların içten içe sezdirildiği Yaralı Serçe kitabını çocuğunuza okutmalısınız.
ÖĞRETMENE NOT: Öğrencilerinize rahatlıkla okutabileceğiniz bir kitap. Geçmiş ve gelecek kaygısı taşıyorsanız. Öğrenciniz bu kitapla bazı empatiler kazanacaktır.
EDİTÖRE NOT: Kitap "macera" türünde bir kitap olduğu için ara ara resimler konabilirdi. kitabın hitap ettiği 4.5.6. sınıfların anlam dünyaları, hafızalarının çalışma biçimi görseldir. Kelimelerle anlatılanı çizgilerde de görmek ister. Sanırım yıllar önce Canat'ın yazıp bıraktığı şekilde kalmış kitap. Editör etkisinin olmadığını düşünüyorum. Bundan dolayı Timaş yayınlarına selam ederim 🙂